Trzykrotka - uprawa, wymagania, najpiękniejsze odmiany

Bank Nieruchomości - 10 miesięcy temu

Trzykrotka - uprawa, wymagania, pielęgnacja

Trzykrotka, znana również pod naukową nazwą jako tradescantia, to roślina o wyjątkowej urodzie i łatwej pielęgnacji, co sprawia, że jest popularnym wyborem wśród miłośników roślin doniczkowych. Jej uprawa nie tylko nie jest skomplikowana, ale także przynosi wiele satysfakcji, zwłaszcza osobom ceniącym piękno i harmonię w swoim otoczeniu. Aby cieszyć się bujnym wzrostem i intensywnymi kolorami trzykrotki, istotne jest zrozumienie jej wymagań oraz odpowiednia pielęgnacja.

O czym przeczytasz?

1. Charakterystyka
2. Pochodzenie
3. Kształt i wygląd
4. Temperatura i swiatło
5. Wilgotność powietrza
6. Podlewanie
7. Gleba i nawożenie
8. Przesadzanie
9. Czy trzykrotka jest rośliną trującą dla ludzi i zwierząt?
10. Czy trzykrotka to roślina wieloletnia?
11. Czego nie lubi trzykrotka?
12. Napiękniejsze odmiany - Trzykrotka

Trzykrotka – charakterystyka

Pochodzenie - Trzykrotka

Trzykrotka naturalnie występuje w klimacie tropikalnym i subtropikalnym na obszarach Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej, a zwłaszcza w Meksyku i Brazylii. Roślina ta jest powszechnie spotykana w lasach deszczowych, na brzegach rzek oraz w obszarach o wilgotnym podłożu.

Kształt i wygląd - Trzykrotka

Różnorodność gatunków tradescantii jest bardzo duża - wyróżnia się odmiany o szerokiej gamie kolorów liści, różnorodnych kształtach i unikalnych teksturach. To co jest wspólne dla wszystkich gatunków to fakt, że Trzykrotki wyróżniają się szybkim tempem wzrsotu. Roślina ta wytwarza długie, zwisające pędy, co sprawia, że jest często uprawiana w podwieszanych pojemnikach, wyglądając wyjątkowo pięknie opadając swobodnie.

Spośród licznych odmian warto zwrócić uwagę na kilka polecanych do uprawy w domu, takich jak trzykrotka wirginijska (Tradescantia virginiana), trzykrotka wężykowata (Tradescantia fluminesis), trzykrotka biała (Tradescantia albiflora), trzykrotka pasiasta (Tradescantia zebrina) oraz trzykrotka purpurowa (Tradescantia pallida). Natomiast w ogrodach, najczęściej spotykaną odmianą jest przede wszystkim trzykrotka Andersona (Tradescantia x andersoniana), która posiada wystarczającą mrozoodporność, aby z powodzeniem przetrwać zimę na zewnątrz.

**Tradescantia zebrina**, źródło: Pexels

Trzykrotka – uprawa, wymagania, pielęgnacja

Trzykrotki są uznawane za rośliny stosunkowo niewymagające, co sprawia, że ich pielęgnacja i uprawa mogą być względnie łatwe. Przestrzeganie kilku kluczowych zasad pozwala cieszyć się efektownym wzrostem i bujnym kwitnieniem tych kwiatów.

Temperatura i światło

Trzykrotka to roślina, którą można uprawiać zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, na przykład na tarasie czy balkonie. W obu przypadkach ważne jest, aby zapewnić jej jasne, słoneczne stanowisko, jednak unikając bezpośredniego nasłonecznienia, które mogłoby spowodować poparzenia liści. Idealna temperatura dla trzykrotki oscyluje między 18 a 24 stopniami Celsjusza, w związku z tym stanowiska o umiarkowanej temperaturze sprawdzą się doskonale. Zazwyczaj trzykrotka dobrze rośnie na parapecie skierowanym na południe lub południowy-zachód, gdzie może cieszyć się obfitymi przyrostami. Nie jest jednak wybredna i poradzi sobie również przy oknie wychodzącym na wschód lub północ, choć wzrost może być nieco wolniejszy.

Wilgotność powietrza

Co ciekawe, wilgotność powietrza dla trzykrotek nie jest czynnikiem kluczowym w kwestii optymalnego rozwoju. co oznacza, że roślina ta nie jest specjalnie wymagająca pod względem wilgotności otoczenia. Choć oczywiście lubi wilgotne warunki, nie jest to dla niej warunek konieczny.

Podlewanie

Trzykrotka to roślina, która lubi regularne, ale umiarkowane podlewanie. Zaleca się podlewać ją obficie, jednocześnie unikając jej przelania, jednak należy to robić dopiero wtedy, gdy górna warstwa podłoża jest już sucha. Ważne jest, aby ewentualny nadmiar wody w podstawce usuwać, aby zapobiec zgromadzeniu się nadmiaru wilgoci w podłożu, co mogłoby prowadzić do problemów z korzeniami. Dodatkowo, aby zachować intensywność kolorów liści i zapobiec ewentualnym chorobom grzybiczym, zaleca się podlewanie od dołu, unikając spryskiwania liści wodą (trzeba bardzo uważać, by woda nie dostała się na jej liście). To pomaga utrzymać roślinę zdrową i w dobrym stanie przez dłuższy czas.

Gleba i nawożenie

Jeśli chodzi o nawożenie, zaleca się regularne stosowanie nawozów co 2–3 tygodnie. W okresie wegetacji można używać różnych rodzajów nawozów, jednak dla wspierania intensywnego kwitnienia zaleca się wybór specjalnych nawozów dedykowanych roślinom kwitnącym lub o zrównoważonym składzie odżywczym. Trzykrotka rozpoczyna kwitnienie zwykle pod koniec zimy lub na wiosnę, co stanowi najbardziej intensywny okres kwitnienia, charakteryzujący się pojawieniem się delikatnych kwiatów i właśnie w tym czasie zaleca się rozpoczęcie nawożenia, kontynuowane aż do późnej jesieni.

W kontekście podłoża, najlepszym wyborem dla trzykrotki jest podłoże o dobrej przepuszczalności, o odczynie pH lekko kwaśnym do objętnego, czyli około 6,0-7,0. Gleba będąca uniwersalną mieszanką o bogatym składzie odżywczym będzie dla niej dobrym wyborem. Można wykorzystać też ziemię kompostową lub wysokiej jakości podłoże uniwersalne, wzbogacone o perlit lub piasek, aby zapewnić dobrą przepuszczalność i dostęp do składników odżywczych.

Przesadzanie

Przesadzanie trzykrotki jest zazwyczaj zalecane co kilka lat, gdy roślina zaczyna wypychać korzenie poza swój obecny pojemnik. Najlepszym czasem na przesadzenie jest wczesna wiosna, kiedy roślina rozpoczyna aktywny wzrost. Podczas procesu przesadzania warto wybrać większy doniczka z dobrą drenażem, by zapewnić korzeniom wystarczającą przestrzeń i uniknąć nadmiernego zatrzymywania wilgoci.

Przycinanie liści

W przypadku trzykrotki, zalecane jest regularne usuwanie starszych, uszkodzonych lub zwiędłych liści oraz przycinanie długich pędów pozwoli utrzymać roślinę w zdrowej kondycji i zachęci do rozwoju nowych pędów. Przycinanie to także szansa na formowanie bardziej kompaktowej i estetycznej rośliny, zachowując jej naturalną urodę. Pamiętaj jednak, by używać ostrych i czystych narzędzi do przycinania, aby uniknąć zadawania dodatkowych obrażeń roślinie. Regularne drobne przycinanie może sprawić, że trzykrotka stanie się bujniejsza, pięknie rozgałęziona i bardziej pełna życia.

Czy trzykrotka jest rośliną trującą dla zwierząt domowych?

Trzykrotka nie należy do roślin wyjątkowo toksycznych dla zwierząt, ale w celu zachowania ostrożności zaleca się trzymanie jej z dala od naszych pupili. Chociaż istnieją różnice w informacjach dotyczących ewentualnej toksyczności, nie ma potrzeby poważnego niepokoju o zdrowie zwierząt. W skrajnych przypadkach, kontakt z rośliną może spowodować jedynie lekkie podrażnienie błon śluzowych, dlatego warto zachować ostrożność, szczególnie jeśli nasze zwierzęta wykazują zainteresowanie rośliną.

Czy trzykrotka to roślina wieloletnia?

Tak, trzykrotka należy do roślin wieloletnich. Oznacza to, że ma zdolność do życia przez wiele sezonów wegetacyjnych, kontynuując swój wzrost, kwitnienie i rozwój przez wiele lat, o ile są zapewnione odpowiednie warunki wzrostu i pielęgnacji.

Czego nie lubią trzykrotki?

Trzykrotki nie tolerują bezpośredniego nasłonecznienia, które mogłoby powodować poparzenia liści. Zbyt silne promienie słoneczne mogą prowadzić do uszkodzeń tkanki roślinnej, szczególnie w przypadku długotrwałego wystawienia rośliny na słońce.

Dodatkowo, jak większość roślin trzykrotki nie lubią przeciągów, dlatego warto umiejscowić je w miejscu, gdzie nie będą narażone na gwałtowne przewiewy. Nagłe zmiany temperatury i przeciągi mogą osłabić roślinę oraz prowadzić do zwiędnięcia liści czy opadania pędów.

Przelewania i nadmiaru wody również należy unikać. Stojąca woda w podstawce lub nadmierne podlewanie mogą prowadzić do gnicia korzeni i wystąpienia różnych problemów związanych z kondycją rośliny. Ważne jest, aby podlewać trzykrotki umiarkowanie, starając się zachować równowagę między wilgotnością gleby a zapewnieniem odpowiedniej dawki wody, aby uniknąć nadmiernego namoczenia podłoża.

Najpiękniejsze odmiany - trzykrotka

Trzykrotka trójkolorowa (Tradescantia fluminensis ‘Tricolor’) - Odmiana tradescantii o uroczych, wielobarwnych liściach, które prezentują się w trzech głównych kolorach: fioletowym, białym i zielonym. Jej charakterystyczny wygląd sprawia, że jest bardzo ceniona wśród miłośników roślin doniczkowych, dodając subtelnego piękna i koloru do wnętrz. Delikatne liście tej odmainy nadają się doskonale do aranżacji w wiszących doniczkach.

**Trzykrotka ‘Tricolor’**, źródło: Pexels

Trzykrotka pasiasta (Tradescantia zebrina) - Odmiana często spotykana w domach i mieszaniach. Jej charakterystyczne liście mają zaokrąglony kształt z szpicem na końcu, zwykle w jasnej zielonej barwie, przełamanej fioletowo-czarną obwódką. Niezwykłość liści polega również na ich spodniej stronie, która przybiera odcień ciemnego fioletu, graniczący z czernią. To właśnie te kontrastujące barwy sprawiają, że trzykrotka zebrina jest tak rozpoznawalna i ceniona wśród wielu miłośników roślin doniczkowych.

**Trzykrotka pasiasta**, źródło: Freepik

Trzykrotka purpurowa (Tradescantia pallida) - Trzykrotka purpurowa, czyli Tradescantia pallida, wyróżnia się nie tylko intensywnym, fioletowym odcieniem swoich liści, ale również odmienną strukturą w porównaniu do innych popularnych odmian tej rośliny. Jej liście są wąskie i lancetowate, osiągając różne odcienie fioletu, a nawet głęboką barwę bordo podczas intensywnego nasłonecznienia.

**Trzykrotka purpurowa**, źródło: CC BY-SA 3.0 (wikipedia)

Trzykrotka nanouk (Tradescantia nanouk) - Trzykrotka Nanouk, podobnie jak trzykrotka purpurowa, to gęsto rosnąca odmiana tradescantii, zdobywająca popularność dzięki niezwykłym liściom w odcieniach różowo-fioletowych. Charakteryzują się one subtelnie zielonkawymi pasami, nadającymi smukłości strzałkowatym liściom. Dodatkowo, roślina ta wydaje delikatne kwiatuszki w kolorze białym lub delikatnym różu. To odmiana, która nie tylko zachwyca liśćmi, lecz także ewoluuje w swoim wyglądzie na przestrzeni lat. W swoim młodym stadium wzrostu rośnie w pionie, by później ewoluować w bardziej rozłożony układ w kolejnych latach wzrostu.