Jak zdobyć uprawnienia budowlane w Polsce?

Uprawnienia budowlane są podstawą do wykonywania samodzielnych prac technicznych z zakresu budownictwa. Dokument w formie certyfikatu wydawany jest na mocy postanowień okręgowej komisji kwalifikacyjnej izby inżynierów (PIIB) lub architektów (IARP). Uzyskanie uprawnień budowlanych wymaga od kandydata spełniania określonych wymagań oraz pozytywnego ukończenia egzaminu. Sprawdź, co zrobić, aby zdobyć i rozpocząć karierę zawodową w branży.

Kto może ubiegać się o uprawnienia budowlane?

Każda osoba, która chce uzyskać uprawnienia budowlane, musi spełnić kilka podstawowych kryteriów. Przede wszystkim niezbędne jest zdobycie odpowiedniego wykształcenia. Ponadto kandydaci powinni:

• odbyć praktyki zawodowe,

• przejść proces kwalifikacyjny,

• uzyskać pozytywny wynik egzaminu.

Warto zauważyć, że do egzaminu ustnego oraz pisemnego mogą podejść wyłącznie te osoby, które spełniły wcześniej pozostałe wymagania.

Jakie wykształcenie jest niezbędne do ubiegania się o uprawnienia budowlane?

Jednym z podstawowych wymagań, jeżeli chodzi uprawnienia budowlane, jest zdobycie odpowiedniego wykształcenia. Kandydat musi skończyć studia I, II stopnia lub uzyskać tytuł technika z wymaganej specjalizacji czy tytuł zawodowy mistrza danej dziedziny. Każda specjalizacja wymaga określonego typu kwalifikacji edukacyjnych. Dla przykładu: żeby zdobyć uprawnienia inżynieryjne drogowe, konieczne jest ukończenie studiów w zakresie budownictwa. W przypadku specjalizacji wyburzeniowej konieczne jest posiadanie ukończonych studiów z zakresu budownictwa, inżynierii wojskowej, górnictwa, lub geologii.

Warto zaznaczyć, że w przypadku osób, które zdobyły wspomniany tytuł zawodowy technika lub mistrza, lista specjalizacji w zakresie uprawnień budowlanych jest zdecydowanie bardziej ograniczona, niż w przypadku kandydatów kończących studia wyższe.

Praktyki dla osób ubiegających się o uprawnienia budowlane

Niezależnie od specjalności oraz rodzaju uprawnień budowlanych, każdy z kandydatów musi ukończyć praktyki zawodowe. Powinny one odbywać się na terenie budowy lub w biurze projektowym. Liczba godzin w tym przypadku zależy przede wszystkim od rodzaju wykształcenia i specjalizacji. Wymogi dotyczące tej kwestii zostały ujęte w artykule 14, ustawy Prawo budowlane. Ważnym aspektem jest także sam zakres praktyk. Czynności wykonywane w ramach przygotowania do zawodu powinny być adekwatne do tych, które będą realizowane po uzyskaniu stosownych uprawnień.

Proces kwalifikacji – weryfikacja osoby starającej się o uprawnienia budowlane

Jeżeli kandydat zdobył odpowiednie wykształcenie i ukończył wymagane praktyki zawodowe, ma możliwość złożenia wniosku o nadanie mu uprawnień budowlanych. Powinien on wraz z kompletem dokumentów zostać złożony do okręgowej komisji kwalifikacyjnej. Jej zadaniem jest natomiast dokładna weryfikacja kandydata. Jeżeli spełnia on wszelkie wymagania dla danej specjalizacji uprawnień budowlanych, to komisja wydaje wynik pozytywny. Oznacza to dopuszczenie danej osoby do egzaminów właściwych.

Jak wygląda egzamin na uprawnienia budowlane?

Egzamin umożliwiający zdobycie uprawnień budowlanych to ostatni etap całego procesu. Składa się on z dwóch etapów. Jest to:

• część pisemna – weryfikująca wiedzę na temat przepisów prawnych związanych z procesami budowlanymi i ich przebiegiem,

• część ustna – sprawdzająca umiejętność praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy technicznej.

Egzamin dla osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień budowlanych odbywa się dwa razy w roku. Termin jest ustalany przez Polską Izbę Inżynierów Budowlanych. Jeden z nich odbywa się w pierwszej połowie roku, najczęściej w maju. Drugi egzamin wyznaczany jest na koniec roku i jest on zazwyczaj w listopadzie.

Polskie uprawnienia budowlane a praca za granicą

Dzięki członkostwu Polski w Unii Europejskiej możliwe jest korzystanie z systemu dotyczącego wzajemnego uznawania zdobytych kwalifikacji zawodowych pomiędzy państwami członkowskimi. Oznacza to, że uprawnienia budowlane zdobyte w Polsce są respektowane na terenie innych krajów członkowskich. Specjaliści z odpowiednimi kwalifikacjami mogą więc bez przeszkód podejmować pracę na terenie wszystkich państw należących do Unii Europejskiej.